Mahlab

Mahlab (mahlep - ziarna wiśni wonnej)

Prunus mahaleb; Rodzina: Rosaceae

Istnieje wiele odmian tej nazwy: mahlab, mahalab, mahleb, mahlebi albo mahaleb. Wszystkie odnoszą się do niecodziennego aromatu przyprawy wytwarzanej z pestek małej, czarnej wiśni, która rośnie dziko na obszarze śródziemnomorskim.

Pierwotnie była używana przy produkcji perfum na Bliskim Wschodzie i w Turcji, gdzie stała się następnie popularną przyprawą do chleba. Największym światowym producentem mahlabu jest współcześnie Iran, z którym konkurują na tym polu Turcja i Syria.

Opis mahlabu

Mahlab to wysuszone nasiona pestek wiśni, które osiągają około 5 milimetrów długości. Są owalne i płowożółte z pomarszczoną skórką i kremowym wnętrzem. W sproszkowanej formie przyprawa jest żółtawa – kolorystycznie przypomina gałkę muszkatołową. Niełatwo dostać mahlab poza krajami Bliskiego Wschodu, chociaż czasami można trafić na niego w greckich marketach.

Bukiet: słodkawy, z nutami wiśni i migdałów. Zauważalne jest drobne podobieństwo do marcepanu. Smak: kombinacja aromatycznej słodyczy wody różanej, orzechów i omdlewająco gorzkiego, ale nie nieprzyjemnego posmaku, który przychodzi na końcu. Skala ostrości: 1

Używanie i przechowywanie mahlabu

Mahlab jest dostępny zarówno w całości jak i w zmielonej formie, jednak ze względu na tendencję do szybkiej utraty aromatu, zaleca się proszkowanie bezpośrednio przed dodaniem do potrawy. Można użyć tłuczka lub moździerza, jednak najlepiej sprawdza się młynek do kawy. Zwykle w przepisach zaleca się używanie małych ilości przyprawy. Mahlab należy przechowywać w hermetycznych pojemnikach.

Zastosowanie kulinarne mahlabu

W krajach obszaru śródziemnomorskiego i na Bliskim Wschodzie, szczególnie w Turcji, mahlab jest szeroko rozpowszechniony jako przyprawa do chlebów, ciastek i mniej słodkich wypieków oraz pasztetów. Warto eksperymentować z jego niecodziennym, ale intrygującym smakiem.

Jedna albo dwie łyżeczki dodane do ciasta ze świeżych owoców albo do zwykłych puddingów mlecznych wysubtelniają smak potrawy. Tradycyjny, grecki chleb wielkanocny również jest przyprawiany mahlabem i dekorowany pisankami. Ze względu na intensywny aromat i tendencję do gorzkiego posmaku przyprawa powinna być stosowana oszczędnie – 2 do 5 mililitrów na 2 szklanki (500 mililitrów) mąki w przepisie.

Opis i uprawa rośliny machlabu

Drzewo liściaste z bujnie rozgałęzioną koroną, które osiąga od 1 do 12 metrów. Korzeń jest gładki i mahoniowo-czerwony. Liście o długości do 6 centymetrów są jasnozielone, połyskliwe i owalne, zakończone ząbkami. Białe, pojedyncze kwiaty rosną na długich łodygach zwieńczonych kiściami.

Owoc jest niewielki (5 do 10 milimetrów), nieco owalny, we wczesnym okresie dojrzewania zielony, a następnie czarny. To wcześnie pączkujące drzewo rośnie dziko w południowej Europie, na obszarze śródziemnomorskim w Turcji i w krajach Lewantu. W innych częściach Europy, w tym w Wielkiej Brytanii, jest sadzone jako drzewo ozdobne.

Inne nazwy mahleb

Wiśnie świętej Luci, Mahalabi, Mahlab, Mahiepi, Marlev; Francuski: mahaleb; Niemiecki: Mahaleb; Włoski: mahaleb; Hiszpański: mahaleb; Grecki: mahiepi; Arabski: mahlab, mahleb.