Szczaw

Szczaw

Nazwa „szczaw” pochodzi od niemieckiego słowa suri staro-francuskiego słowa surele, oznaczających „kwaśny”. Szczaw używany był już przez starożytnych Egipcjan do nadawania kwasowości potrawom. W obecnych czasach szczaw jest dodatkiem aromatyzującym dania z ryb, zupy i sałatki w kuchni francuskiej. Inna odmiana szczawiu zwana szczawiem jamajskim, należącym do rodziny Hibiscus, stosowana jest jako dodatek do napojów i konserw w Meksyku i na Karaibach.

Szczaw pochodzi z Europy i zachodniej Azji, a obecnie jest uprawiany we Francji, Egipcie i części Europy oraz w Stanach Zjednoczonych.

Opis szczawiu

Szczaw ma duże liście, w kolorze od jasnego do ciemno zielonego, kształtem przypomina liście szpinaku. Dostępny jest zarówno świeży, jak i mrożony, posiekany lub w całości. Jego smak jest orzeźwiający, ostro kwaśny lub łagodny z gorzką nutką, o cytrynowym posmaku. Młodsze liście są mniej kwaśne. Odmiana francuska charakteryzuje się cytrusowym smakiem. Suszone liście tracą swój charakterystyczny cytrynowy smak.

Zastosowanie kulinarne szczawiu

Rzymianie i Egipcjanie używali szczawiu w czasach starożytnych, aby złagodzić smak ciężkich potraw. Obecnie stosowany jest zazwyczaj w potrawach francuskich i egipskich, takich jak zupy, kanapki, sałatki, gotowany łosoś, duszone mięsa i jajka sadzone.

Szczaw dobrze komponuje się ze smakiem ryb, cebuli, papryki, ziemniaków, mięsa, wieprzowiny, cielęciny, jajek, sałatek, sosów na bazie śmietany i koziego sera. Zmielony szczaw dodaje się do potraw z gęsi, ryb i zup lub jako przyprawa do mięs. Jest także stosowany jako dodatek do herbat.

Twarde mięso można zawinąć w liście szczawiu przed gotowaniem, dzięki czemu trochę zmięknie. Szczaw należy gotować przez krótki czas, jeśli chcemy żeby zachował swą świeżość. Aby zapobiec czernieniu szczawiu oraz metalicznemu smakowi, należy używać jedynie noży ze stali nierdzewnej oraz garnków nie z żelaza. Szczaw jest naturalnym środkiem zakwaszającym i może być substytutem cytryny w sałatkach, gulaszach i sosach. Mieszanki przypraw: zielony sos, marynaty do mięsa.

Właściwości lecznicze szczawiu

Rzymianie i Grecy używali tego zioła na trawienie, aby złagodzić skutki niestrawności, a także w leczeniu problemów z wątrobą i owrzodzeniem jamy ustnej i gardła. Szczaw stosuje się w leczeniu szkorbutu i przewlekłych chorób skóry, a także do obniżenia gorączki. Świeże liście i kwiaty są bogate w witaminę C, potas, fosfor, wapń, i magnez.